پیش از پیدایش پست
از زمان های بسیار دور که انسان ها زندگی اجتماعی را قبول کرده و به تشکیل یک نوع زندگی دسته جمعی پرداختند احتیاج به برقراری ارتباط بین قبایل دور از هم نیز آشکار شد.اغلب مرسوم بود که هر قوم افرادی را برای رساندن پیام ها به اقوام دیگر بر می گزیدند مثلا در هندوستان افراد پیغام رسان را به نام " داک " می خواندند، این افراد چون در شب از میان جنگل عبور می کردند بدور گردن خود جهت ترساندن حیوانات جنگلی زنگ می آویختند .
در ابتداء استفاده از سیستم ارتباطات در اختیار روسای قبایل و بعدها پادشاهان و امپرطوران بود .
داریوش پادشاه بزرگ هخامنشی چابک سواران دولتی را تربیت کرده بود که نوشته های دولتی را ایستگاه به ایستگاه برده به چاپار بعدی می رساندند ، بدین ترتیب به وسیله این چابک سواران همیشه از اخبار دورترین نقاط کشور مطلع می شد . جمله معروف او که " نه برف و باران نه گرما و نه تاریکی شب نمی تواند پیک های تندرو را از حرکت باز دارد " با اقتباس از نوشته های "هرودوت" در مورد چاپارخانه های هخامنشی، در بالای سر در ساختمان اداره پست شهر نیویورک به چشم می خورد .
کبوتر های نامه رسان که تاریخچه استفاده از آن ها را به ایرانیان باستان نسبت می دهند
پیدایش اولین سیستم پستی به شکل امروز
در سال 1635 میلادی در انگلستان فرمانی از طرف شاه چالز اول جهت تاسیس اداره پست صادر شد، به نحوی که برای عموم مردم نیز عمل رساندن نامه انجام شود ، کاری که قبل از آن فقط برای پادشاهان، رجال و سران انجام می شد
حدود 8 سال بعد از این دستور اولین اداره پست در سال 1643 شروع به کار کرد. در آن دوران، در انگلستان با وجود ارایه ی خدمات پستی به مردم، تمبر و در اکثر موارد پاکت پستی وجود نداشت، زمانی که قصد ارسال نامه ای را داشتند، آن را تا و لاک و مهر می کردند. پس از ارسال نامه، شخصی که آن را دریافت می کرد موظف بود، هزینه ی پست را که بستگی به تعداد ورقه های نامه و مسافت طی شده داشت را پرداخت نماید. از آنجا که در آن زمان هزینه های پستی بسیار بالا بود، بارها اتفاق می افتاد که گیرنده از دریافت نامه امتناع می کرد ومامور رساندن نامه،موفق به دریافت هزینه ی آن نمی شد و نامه برگشت داده می شد
حتی افرادی بودند که، بدون خواندن نامه تنها با دیدن رمزی که فرستنده روی آن گذاشته بود، پیام خود را دریافت می کرند.بدین صورت دیگرنیازی به گرفتن نامه و پرداخت هزینه نبود.
کارمندان در محل کار، اداره پست لندن حدود 1809
این روش کار، مردم و دست اندرکاران تشکیلات پستی در انگلستان را به شدت ناراضی کرده بود. تا اینکه بالاخره در دهه 1830 سر "رولند هیل" و همه همکارانش بر آن شدند تا راه حل بهتری را بیاندیشند
پیدایش تمبرجهت پست
( Sir Rowland Hill ) رولند هیل
سر رولند هیل انگلیسی برای نخستین بار در سال 1839 ایده خود را که از طریق آن اداره پست بتواند هزینه ارسال بسته یا نامه پستی را از فرستنده دریافت کند نه گیرنده، آن هم بر اساس وزن مرسولات را ارائه کرد. بر طبق این طرح، تمبر را به عنوان سند پرداخت وجه و نوعی رسید بر روی نامه می چسباندند و هزینه آن برای مراسلات داخل کشور بستگی به وزن نامه داشت، نه مسافت طی شده.
رولند هیل خود اولین تمبر را که یک پنی ارزش داشت و تصویر نیم رخ ملکه ویکتوریا بر آن بود را طراحی کرد
در سال 1840 ایده های هیل به حقیقت پیوست و اولین تمبر دنیا که به پنی سیاه معروف شد به چاپ رسید. سال های نخستینی که تمبر ابداع شده بود، بدون پرفراژ (دندانه) بود ، برای جدا کردن آن ها از قیچی یا وسیله برنده دیگر استفاده می کردند
تمبر پنی سیاه اولین تمبردنیا در سال 1840 (Penny Black)
تمبر مزبور که به رنگ سیاه تهیه و با بهای یک پنی عرضه شد و به پنی سیاه معروف بود ، بیش از 60 سال به عنوان اولین تمبر دنیا مورد استفاده قرار گرفت و از این نظر آن را باید جزء پرداوم ترین تمبر های جهان دانست . نمونه ای از این تمبرها هم اکنون در کلکسیون معروف دربار انگلستان نگهداری می شود .
رونالد هیل ، مبتکر و خالق تمبر پست امروزی ، در تقویم خود ، زیر تاریخ اول ماه مه 1840 نوشته است : (( امروز برای اولین بار در لندن تمبر منتشر شد )) و روز بعد در برگ دیگر تقویم نوشته : (( دیروز 2500 لیره تمبر به فروش رسید )) و چون انتشار تمبر پست قبل از این تاریخ سابقه نداشت ، از نوشتن نام کشور انگلستان بر روی تمبر خوداری کردند و هنوز هم بعد از گذشت یک قرن نام کشور انگلیس بر روی تمبرهای منتشره دیده نمی شود . مگر تصویری از ملکه یا پادشاه که در گوشه تمبر چاپ می شود .
برای سهولت در چسباندن تمبر به پاکت ، پشت تمبرها را چسب می زنند ، اما این امر که پشت تمبری را که صورت ملکه داشت ، باید با آب دهان مرطوب می ساختند ، جار و جنجال به پا کرد و آن را نوعی توهین به ملکه دانستند و بعضی هم نسبت به مهر زدن روی تمبر که باعث آلودگی صورت ملکه می شد اعتراض کردند و مدعی شدند چسب زدن و ملوث کردن صورت ملکه توهین است .
این تمبر ( پنی سیاه ) بر روی برگهای بزرگ به چاپ می رسید و فاقد دندانه بود . لذا ، مامورین اداره پست مجبور بودند . آنها را به وسیله تیغ ، چاقو یا قیچی از یکدیگر جدا کرده و به فروش برسانند .
در سال 1847 نخستین دستگاه پرفراژ ( تعبیه سوراخهای ریز در اطراف تمبر برای آسان جدا کردن آنها ) بوسیله یک مهندس ایرلندی به نام هنری ارجر* اختراع شد و از آن زمان تمبر به صورت امروزی درآمد .
بهترین تمبر های یک پنی سیاه تمبری است که در چهار طرف تمبر سفیدی کاغذ مشخص باشد .
دفتر نامه های داخلی در اداره پست عمومی، در سال 1845
قرن 19، دفتر مرکزی اداره پست عمومی در لندن
منبع (با کمی اضافه) : farahbakhsh.com
با عضویت در کانال تلگرام فروشگاه طاهاجون از تخفیف ویژه اعضا و قرعه کشی سالانه بهره مند میشوید.
همینطور از جدیدترین کالاها و مطالب و آخرین قیمتها مطلع میشوید.کافیست روی تصویر زیر کلیک کنید و عضو شوید.